Mayıs 4th, 2019 at 12:00 (Müzik)
Bir Şarkının Akla Getirdiği Birkaç Şey
“Akşam, dediler, koyda ‘hicaz’ yükselecekmiş,
Gam faslına sevda katan eylül gelecekmiş;
Yaz bitti demek, çek bakalım sahile doğru;
Aşk va’d edip efkâr satan eylül gelecekmiş…”
Şubat 28th, 2017 at 21:27 (Günlük, Müzik)
İç Siyasetin Dışında Gezinirken…
Önnot:
Yazıyı okumaya başlamazdan önce tıklayınız » https://www.youtube.com/watch?v=_eLU5W1vc8Y [*]
Ocak 13th, 2017 at 22:10 (Anı, Günlük, Müzik)
Martılar…
Dikkatleri çekmiş olmalı, toplumsal iletişim alanlarında (sosyal medyada) yer verilen fotoğraflar içerisinde kuşlu görseller çoğunlukta. Kuşlar arasında da martılar ön sırada. Kuşlara, görece de olsa onların özgürlüğüne özeniyoruz… Bir süredir böyle.
Bu durumun nedeni, memleketteki siyasal hava mıdır, doğaya yöneliş mi, yoksa başka bir şey mi, uzmanlar ne der, nasıl açıklar, pek merak ediyorum.
Martılar ön sırada, dedim; İstanbul’da az biraz da olsa zaman geçirmiş olmak, hiç değilse, memleketin aynası olan bu şehre ilişkin bir şeyler izlemiş, dinlemiş olmak, martıları tanımak için pek çok ipucu verir. Hele de bir ‘Haydarpaşa ‒ Köprü’ yolculuğu martıları sevmeye yetmez mi? Vapura (yoksa, yolculara mı) eşlik eden martılar hiç iz bırakmaz olur mu bizde?… Bizler de, simitti, açmaydı, ekmekti atmamış olur muyuz hiç onlara?…
Martı, bunların ötesinde, evet, her şeylerden önce, ‘şehir gibi şehir’ olmaktan çok büyükçe bir kasaba görünümündeki bir Anadolu vilayetinde, daha kısa pantollu bir çocukken ağız mızıkasıyla çalmaya çalıştığım bir ezgiyi hatırlamaya çalışmaktır benim için. Bir tangoydu o; evet, bir tango… Nağmeleri, aklımda kalandan çoktu mutlaka; peki, sözleri nasıldı? O da yalan yanlış tek bir dizeden öteye gitmiyor: “Martılar etrafımda dönüyor…” Yoksa, “uçuyor” mu idi?
Mayıs 11th, 2016 at 13:17 (Günlük, Müzik)
Sözler Yanıltmasın
Her sanat yapıtının bir hikâyesi vardır, dersem, pek mi iddialı bir söz etmiş olurum? Belki. Ama böyle deyişimin dayandığı şeyler az değil… Alalım müziğimizi: şarkılarımızın, türkülerimizin bir hikâyesi olmayanı neredeyse yok gibi.
Mesela, Osman Nihat Akın’ın “Yine bu yıl Ada, sensiz içime hiç sinmedi” diye nihavent nihavent seslenişi… Üstat, dostu tarihçi Ahmed Refik Altınay’ı yitirişi üzerine yapmış bu şarkısını… Sözler de kendisinin; Osman Nihat, önce içindeki acıyı dökmüş kelimelere, ardından da müziği doğmuş gönlüne… Çünkü, müzikle yapılan böylesi seslenişlerde önce söz vardır (olmalı).
Nisan 25th, 2016 at 14:40 (Ayrıksı, Günlük, Müzik)
Bir Söyleşinin İzinde…
«Müzik, insanı barışçıl kılar. Müzik sayesinde kültürlerle barışık biri olursunuz. Doğu-Batı arasında bir kimlik arayışınız olmaz, “Ben insanım, hepsinin dilini konuşuyorum” dersiniz. Çünkü müzikle her şeyi anlatabilirsiniz. Evrenselliği de buradan gelir. Ben beş yaşındayken hocam Mithat Fenmen derse doğaçlamayla başlardı; “Bugün ne gördün, bana piyanoyla anlat” derdi. Müthiş bir kendini ifade yöntemidir müzik.»
Şubat 4th, 2016 at 09:37 (Günlük, Müzik)
Doğrusu Hangisi?
Unutulacak gibi değil, bir tarihte çözmeye uğraştığım bir kare bulmacada soruluyordu: “Bir çeşit kahve.” Kahve konusunda aklıma gelen hiçbir kelime uymuyordu cevap yerine. Pek merak etmiştim nedir diye… Bir hafta bekleyip verilecek çözümlere bakmaktan başka çare yoktu; bekledim ve gördüm: ‘Neskafe’ymiş!… Hem ‘c’li de değil, ‘k’li… Güler misin yoksa başka bir şey mi?
Evet, bulmaca merakınız varsa, böyle abuk sabuk şeylerle karşılaşmışsınızdır. Ülkenin en önemli sınavlarını düzenleyen bir kurumca hazırlanan sorularda bile yanlışlıklar yapılabiliyorsa, bir gazete bulmacasında niye olmasın…